6
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1625
Okunma
ilk yaz başı
kavakların başında
dolaşır bir deli rüzgâr
uğultusu siner toprağın kara nabzına
unutulmuş vaatleri
uyutur yatağında coşkun ırmaklar
kiraz çiçekli dallarda
kan
.../atlı
.......karıncalar
revnâka cilvenâz bu bahar
oya/lanır gözlerimin önünde
kainât…
en çok
gül kokulu yağmurlar sızar
kabir çiçeklerine
gülü kül eden tevekkül
gibi hakikât…
sımsıkı tutun
düşme/sin sakın
yakamdan
deli mavi sevdam
yangın yeri değil yürüdüğün
ayaklarının altında gülzâr
seni mavi gök tavanlara değil
göğsümün duvarlarına astım ben
can suyu olup gel/sen/de
bahar gibi
görmeyen gözlerimi suvar…
songül doğan
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz