8
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
2621
Okunma
hamuş bir edayla
oturup bir rahle önü
dönüp dönüp yeniden tedris ettiğim aşk gibi
kıpkızıl bir Endülüs akşamında
güneşler batıyor incecik
/yüreğime
tarık
zühreyi g/özleyen bir yıldız oluyor
yetimlerin gözünde
ş/al kızılı bir şiir raks ediyor
açık/seçik,
kapılır diye cezbesine
korkuyorum saçlarımdan,
falcılardan kaçıp
guruba el sallıyorum
yangına aşina ellerimde nirân
-deli divane- geçiyor koşumsuz atlar
gözyaşı havuzlarından
menzilsiz bir ok gibi dolaşıyorum semâsında
bir sultan nazarına medfun tarihini
okuyorum sahipsiz Endülüs’ün
gül vurgunu bir düşü anlatıyor
ayaklarıma sarılmış şahmaran
uyanamıyorum derin uykulardan bir türlü
sen
sustukça – ızdırap –
soluyor
Endülüs’ün son gülü
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz