5
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1216
Okunma
sen hariç
herkes
hiç kimse içimde
biri
birin içindeki
sır
gibi ancak
bugün
toprak an/la/dı beni
“her can bin kez tadar da,
yalnız / aşıklar bir kez ölür.”dedi…
tevekkeli değilmiş
kanımdaki bu cevelân
şiirin mahremine sığınan bir elem
büyür gözbebeklerimde an be an
san/ki
gaipten gelen her ses gözyaşıyla boyanır
kül rengi…
kefen olup gelir yokluğun ellerim/d/e oysa
bembeyaz…
kehkeşanlar açar koynunu
bîgâne her aşka
ben diyeyim mai
tıpkı toprak üstünde gül gibi de/sen
songül doğan
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
