Gönlümün bağbozumlarında çok şeymiş yaşamdan beklediğim
Kan kendi damarında yorgun, pıhtılı bir düş kurnasıymış hayat
Tenimde bir kelepçe, kadere isyanı resmediyor birileri tuvale
Gökte ay, denizde kayık, ruhta öfke ve dudakta arsız bir küfür


Umurumda olmuyor bazen yaşamak, yüreğimde gelgitli bir nida
İsyan hak edilmemiş bir lokma, yaşamaksa ışıkları sönük bir oda
Umutlar ekiyorum aşk adına, çamurları kurumayan mor ovalara
Tükenmiş bir yürekleyim, sorgusuz sualsiz atıldım kör karanlığa


Hislerimin aşılmaz çöllerindeyim ben, kellemi istiyor bedeviler
Nefessiz kaldım aşkın denizlerinde, yüzeyden el sallıyor seviler
Kuşlar yuva yapıyorlar pencereme, gelmiyor geriye giden günler
Mağrur bir gözyaşıymış mutluluk, ufkuma yabancı artık renkler


Çalkantılı bir deniz kıyısındayım, doğsun güneş kimsesizliğime
Bir yorgunluğun demindeyim, martılar tünüyor ayak izlerime
Yıkıldı düşlerimin imparatorluğu, günlerdir dargınım kendime
Arama yüreğinin cennetinde, kaybolursun aşkın labirentinde


Beklemiyorum mevsimleri, aşındı sevdanın köprüleri yazık
Ruhumda karanlık bir hazan, saçlarımda yoksul bir aydınlık
Suskulara sardım şu sensiz yüreğimi, kaderim olsun yalnızlık
Bütün geceler senin olsun, adın dilimde ahraz bir çığlık artık



Selahattin Yetgin