Gidersen
gidersen sevdiğim
yeni bir mevsim doğar tenimde göz yaşlarım buz tutar avuçlarımda kurur baharlar gidersen; gökyüzü rengini alıp da gider gidersen sevdiğim soluğum kurak bir toprağın can çekişi gibi kalır hiçbir işe yaramaz göğsümün tam ortasında duran korkuluk da çünkü hiçbir kuş konaklamaz bende artık kokunu bile getirmez hatta rüzgarlar gidersen; tenimde bir yaprak bile kımıldamaz kelimelerimi yosun kaplar gidersen; gittin sevdiğim… sana dair ne varsa bende verdim hepsini yokluğuna bu masmavi sessizliğin ortasında bir kez çınlasın diye gülüşün kulaklarımda verdim, verdim ne varsa sana dair her şeyi yokluğuna 23.04.2005 / 22:45 İzmir |