Ne uğruna serkeşim, ne de kapında geda
Karşılık bulur mutlak arşa ulaşan nidâ
Varsın çeksin içine en koyu karanlıklar
Fecre kavuşur elbet korkulan şeb-i yeldâ


Büyür yaklaştıkça ah, uzaklaşır umudum
Yazılır kalem kalem hicran burcuna adım
Değil mi ki ihsandır varlığım için aşkın
İçsem bile inlemem zehrini yudum yudum


Sevdanın mahşerinde külümü yakan ateş
Nihayete ermez mi bağrındaki keşmekeş
Asırlarca bekledim beklerim bin yıl daha
Yeter ki kararmasın, ufkuma doğan güneş


Çözülmez mi sabırla şifreli yokluk imi
Vefasızlar yurdunun sen kaldın müdavimi
Süregelen zamanda her anım kıyamettir
Yüreğim infilakta, bir intihar mevsimi


Sitem sanma sevgili, ya da gönlüne eza
Hasretinin kahrını yüklense çöker feza
Çığlık çığlık haykırsam isyan sanırsın ancak
Dokun artık ruhuma ey kutlu nâr-ı beyza



2008