Halifesi Rahman’ın varlığı O’ndan nefes
Eşref-i mahlukat ki nasıl dönüşür dûn’a
İhanet ipleriyle örer kendine kafes
Elif olmakken maksat, rağbet yine de ’şın’a
Damarımızda saklı, taşla dolmasın Mina


Gök kırgın deniz hırçın gökkuşağında isyan
Bütün renkler mi kirli, beyaz üstünde kara
Umar olur zannında kendi kendini nisyan
Eyyüp sabrı yetersiz, zira ruhlarda yara
Görüş alanında sis, ama yelkenler fora


Hissiyat yanardöner riya zirveden mağrur
Dıştan âsûde bahar, içimizde kasırga
Göz zahire odaklı, dil yalan ile fahûr
Menzil öteler ama ne rahvanız ne yorga
Bülbüllüğe soyunmuş çatlak sesiyle karga


Hep aynıyı görmekten yorgun artık tekerrür
Hep gürültüye yenik son sahnesinde arya
Hayata aksetmeden beyne mahkum tefekkür
Soru üstüne soru, cevabı yok, angarya
Benliğimizden firar, ceza müebbet parya


Acze mağlup değiliz, insan olmaya naçâr
Yakışır mı kulluğa, kul önünde inhina
Hayır doğruda gizli, doğru gerçeğe düçâr
Hangi akîle kârdır şer üstüne ibtina
Muradı Hayy olana yok ölümden imtina


Kim nereden bilecek, ne uğruna çilekeş
İçimizde mi gizli, ulaşılmaz nirvana
Anlayınca bitecek ruhlardaki keşmekeş
Kimim ben, nedir varlık, nerede saklı mana
Ben bende olana dek, gölgemi sakla ayna


2009