14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1427
Okunma
bir gece vakti
gökyüzünden kayarak
sıcacık inivermişti soğuk yüreğine
gece kokusu sararken bedenini
unuttu günün ışığını, renklerini de…
kavında kavruldu
yekpâre siyaha büründü
yaşamak
yalnız geceyle mümkündü artık
devran döndü
kayboldu yıldızı
duruyor karabasan gölgeleri
korku/ geçit vermiyor aşka
acı tadı damağında
öncesinden, üşüyor kadın hâlâ...
kor izini saklayan
ve yüreğini örten tek yaprak umudu
bir ipekböceğinin sabrıyla
sıkı sıkıya tutuyor elleriyle
geceyle kilitlenen kalbinde
yeni açılan günün
gitme korkusu
(...kaldıramayacağın taşı sırtına alma,kalırsın altında...)
Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir