Andımız, yeminimiz, ahdimiz vardı,
Işığın yürekte, durur başbuğum.
Açtı çiçek çiçek, fikirler sardı,
Hilalde gül yüzün, gurur başbuğum

Elim yumruk yumruk, yüreğim yetim,
Uçmağa varsan da, aşılmaz setim,
Turan ülküsünde, duruşum ketum,
Hoyratça rüzgârlar, vurur başbuğum.

Ülkü sancağını, düşürmem yere,
Soluklarım kesik, gözyaşım dere,
Gittiğinden beri, düşmüşüm dara,
Gözyaşım sessizce, kurur başbuğum.

Kıyametler koptu, garip gözlerim,
Yetim türküleri, yaktı sözlerim,
Bu yazgıdan kaldı, fersiz dizlerim,
Yine özüm sende, yürür başbuğum.

Sen hakka yürüdün, ben ağıtlar yaktım,
Müezzin sala da, dizüstü çöktüm,
Hakkın divanına, dualar döktüm,
Zikirler ruhunu, korur başbuğum.

Bir ülkü büyüttün, ömürlük oldu,
Göçtün bu dünyadan, yüzümüz soldu
Can mı dayanır ki deryalar doldu,
Onurlu davamız sürur başbuğum.

İçimdeki yangın, sırdaş sızıma
Seni anlattım oğluma kızıma
Ağladım ağladım vurdum dizime
Gidişin aklımı yorar başbuğum

Göçüp gittiğinde, havalar kıştı
Ocaklarımıza ateşler, düştü
Gardaşım dediğim, yolunu şaştı
Dövünmeler neye yarar başbuğum

Sevdan da kavgan da bizim taviz yok,
Turandır davamız, sadakatim çok,
Ülkümüz haçlıya, çevrilmiş bir ok,
Vatan sevdasıdır, sarar başbuğum.

Şanlı Çanakkale,Türk’ün kalesi,
Açsın gönüllerde turan lalesi
Rüzgara gönüldaş, aşkar yelesi,
Tekir’e otağı, kurar başbuğum.

Gel bozkurt gardaşım, dirilsin özün
Er meydanı işte ! savrulsun közün,
Başbuğun izinden,dem vursun sözün
Ülkü erlerini sorar başbuğum

Emri ilahidir, boynumuz ince
Mutlak hitam bulur kavlimiz günce
Kalk yiğidim yeter uyuma, onca
Hak yola çağırır karar başbuğum.

Bize bıraktığın, ,ışıktı sözün,
Süzülmüş buluta, göklerde yüzün,
Giderken arkandan, kapladı hüzün,
Bozkurtların seni arar başbuğum.

GÜLTEN TELLİOĞLU - ZONGULDAK

Sevgili öğretmenim can babamın kaleminden

Sererken Çelebim, Tebrizde kürkü,
Nazardan korusun, yaratan Türk’ü,
Turana koşarken, söyleyin türkü,
Bozkurtlar âlemi tarar başbuğum.

Nuri Gökgöz(Toprağın Sesi)

RUHUN ŞAD MEKANIN CENNET OLSUN BAŞBUĞUM İZİNDEYİZ.