Kaç zamandır bilmem ellerim boşlukta
Aşkın esintileri yüreğimden uzakta
Bir başına kalmanın hazzı yok
Hayaller acıtıyor, kaybolan umutlar ufukta
Anlaşılmazlık damlıyor mazinin karelerine
Bir adım ötesi hayatın, seninle olmak sonsuzlukta

Ben sana anlamsızlığımla bağlı ve bir başıma
Sende eklesen beni ara sıra gözyaşlarına

Bir geç kalmışlık ertelenmiş bir umut
Ya da kaderin oyunu zamansızlık
Gözlerin değdiğinde gözlerime birden bire
Ateş, yakan kavuran bir ateş düşer içime
Sonra dakikalarca belki de saatlerce
Beynimde bir sızı ve kahreden anlamsızlık

Ben sana yalnızlık kadar bağlı ve kederli
Sen de eklesen beni ara sıra hüzünlerine

Ömrümün karanlık gecelerinde, vakitsiz ay
Gönlümün derinliklerinde yanan, ışıltısız nur
Aşkları, zamansız aşkları sen yok say
Gerisinde ne ruh bırakır ne de onur
Kederleri tespih gibi bağlayıp birbirine
Ya sabır akar parmaklarımdan benliğime

Ben sana çocuklar kadar bağlı ve ağlamaklı
Sen de eklesen beni ara sıra göz bebeklerine

Değince bakışın gönlümün hüznüne
Kabarır gözyaşlarım içimde kahırlar birikir
Elemli zamanlar, sonu olamayan bir aşk
Ölümü emer benliğim, ,gençliğimin deseninde kir
Nedir bu? Cehennem azabı mı?
Bitmekteyim her lahza, dilediğin kadar yak

Ben sana şairce bağlı ve muhtaç
Sen de eklesen beni ara sıra ömrüne