Çocukluğum çamurdan
Oyuncaklarla,
Gençliğim
Deli taylar ardında koşmakla
Geçti...
Gül ömrümü yedin
Kimsesiz bırakarak
Topla beni hayat
İlk doğduğum günden beri


Güzel geliyor “Bak” dedin
Bakarken yandım
Ayrıl, kurtul dedin
Ayrılırken de yandım!
Bir yerde yanlış yaptım
Anladım da yok oldum sanki
Topla beni hayat
Tutuşmadığım ilk halime…


Gez, eğlen dedin
Öğreneyim diye
Gördükçe içim kanadı
Yaralı yüzleri görünce
“Savaşma, sev” dedin
Sevdikçe vuruldum
Bir de talan oldum
Ah, bu yüreğimden…
Topla beni hayat;
Önceki karanlığıma götür.

Kardeş masalları anlatın
“Bir varmış, bir yokmuş”
İnsanları tanı dedin
Tanıdıkça utandım
Tokluktan birbirlerini paralayanı
Görünce…
Çok yoruldum,
Topla beni hayat
Doğduğum ilk günden beri

“Bak gör, eşeğe binmeyi bilmeyenlere”
Gördüm…
Taksiye binmiş füze sanıyor
Gökte uçak durmuş, yolcu indiriyor!
Bu teknoloji beni çıldırtıyor
Topla beni hayat ve götür,
Taş devrili köyüme…

“Beni köyümün yağmurlarından yıkasınlar”


[email protected]