‘Üstüme dev/r ederek kalbimin imarını
Nede çabuk harcadın aşkının mimarını’



Kapısı yumruklanan borçlu misali şaşkın
Yıkıldım ümidimi yokluğa dayar gibi
Teslim bayrağı çeken gözlerim oldu taşkın
İstilaya uğramış şehirler sayar gibi

Hayrına bağışladım yağmalanmış etimi
İnfaza sürüklenen birikmiş minnetimi
Sessiz alfabelerde bıraktım cinnetimi
Vasıfsız hecelerim dilimden cayar gibi

Adım adım peşimde, hüznün’ gel’ diyen sesi
İçimi törpüleyen bu his de neyin nesi
Sanırsın bu yüreğim kederin öz annesi
Durup durup başını sineme koyar gibi

Mezarsız bir ölünün altından dişiyim ben
Şaha kalkmış atların ezdiği kişiyim ben
Sanki ayrılıkların nikâhlı eşiyim ben
Ruhumu bedenimden destursuz soyar gibi

Anladım bir yalanmış, aslı mağlup niyete
İsyanım bunca zaman ödediğim diyete
Sırt döndüm içindeki aciz medeniyete
Varlığın varlığımı hicrana boyar gibi



gri gölge 2011