cepleri cehennem doluydu geldiğinde
kurada çıkmış bozuk saat
ve terkisinde acıklı gözler biriktiren adam



melul bir sancı bu
biraz hasret biraz dert
biraz yankı yanığı süsler bulaşmış geceye
kıvrandığım bir tek kelimeler şimdi
kıvrandıran kelimeler..




hangi kavise çevirdiysem yönümü
güzel olan her şeyi bir çırpıda
marifet bu ya!
yitirenlerdenim ben de..
heba edenlerdenim kendi elleriyle!




yine zehir gibi bir yanık kokusu
genzimi yaktı dumanı yine usulca
ama ben arındırdım ruhumu
sende arın ve sonra dinle rüzgarın çığlığını




ahh bu ömrümün kavisli yolları
ahh bu engebeli araziler ne sinsi
ve geçilmesi imkansız dikenli teller
öldürecek beni ve gömecek içine
desem ki; vazgeçilmezler ki kurnaz ve haylaz?
/akıtma bana zehrini/




sözlerim ki
dayanılmaz hafifliğindeyken
çok uzakken buralardan
neden gittin, neden gittin?
gömdüğün o çukurda unutup beni
neden gittin? ve şimdi neden geldin geri!




dönüp dönüp kendine dolanır tilkinin kürkü
kürkçü dükkanının geçtiği o kavisli yoldan geri dön! geri dön!
al göğsümdeki şu yumruyu ve geri dön geri… dön…
‘kanatlarımdaki har’ı al ve serinlet biraz…




akrobatik yalanlar seni yaralar, ahh cambaz..
geri dön, kurda kuşa yem olursun.. geri dön..
adımızın baş harflerini bırak avucuma…
bırak inadı, şimdi geri dön, o geldiğin kavisli yola…






fulya/mart2011