İnanç soytarı krallığında kayıp
Utanç kendi mezarını aramakta
Mağaralarda kadınlar aşkı doğuruyor
Ayrılık düşüncesiz bir yenilgi sofrada
Kanlı mamalar yiyor çocuklar tabaktan
Solgun bir yüzü rüzgâr okşuyor
Ölümün elleri üşüyor karanlıkta

Bereketsiz bir irin yüreklerde şimdi
Pencerelerden arsız bir gece süzülüyor
Aynaların sırlarında aldanış resmi
Unutulmuş kitaplar tozlu raflarda
Çoban sürüsünü tıkıyor ağıla
Kayıp şiirler alabora kıyılarda
Bir fahişe kahkahası kulağımda

Kirli bakışları yıkıyor sular
Ağulu baharlar sefil kırlarda
İçimde kayboldu bir güneş
Gözlerimi kemiriyor yarasalar
Yüreğimin denizinde aç balıklar
Yangını sönmemiş oda gönlüm
Huzursuz bir kıvılcımım yatakta

Usumda tuhaf bir hazımsızlık
Ölü gövdemin derininde karıncalar
Aşk sırça bir saray musallamda
Yırtık bir düşün darağacı tenim
Bir kadın üşüyor gövdemde
Tükendim özlemin çırpınışlarıyla
Öldür ruhumu bir kaçışın kıyılarında

Göğümün şakaklarında çatlak bir nida
Kaygılı günler izliyoruz pembe ekranda
Kendi ismimizi arıyoruz kara listelerde
Hangi ağızdan ipe çekilecek sonumuz
Kayıyor ayaklarımızın altındaki hayat
Yargısız tenimizde tarifsiz ürpertiler
Ödül koymuş yokluğumuza soytarılar
Duyduk ki beş para etmezmiş varlığımız
Aydınlık bir gelecekte bizi asacaklar

Selahattin Yetgin