55
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
2986
Okunma


sanma ki hikayesi şu titreyen dalların düşen yaprakla biter
böyle bir kara sevda kara toprakla biter
.......&......
şimdi omzumda akşamın alaca yükü
sana dökülüyor kalemimden bütün kelimeler
kızılca kıyamet kopuyor
her gün bu vakitlerde sensizliğin başkentinde
bir kefede yaşadıklarım ve sevaplarım
diğerinde yaşanmamışlıklar ve günahlarım
ah’larım
eyvahlarım
aksıyor adımlarım, topallıyorum gene
siliyorum mavilerimi
en mavisinden ölüyorum
ölüyorum be!
bir mısraya, bir şiire sığmaz sensiz ölümün sancısı
yaprak yaprak dökülüyorum
sayfa sayfa eksiliyorum
kış bastırdı bak ellerime daha şimdiden
kar yağıyor sanki avuçlarıma papatyaları koklayamadan
çığ gibi büyüyor sensizlik, kuşatıyor yamaçlarımı
gördüğüm bu kabustan uyanmak için çırpınıyorum
uyanamıyorum yeni bir güne
siliyorum mavilerimi
en mavisinden ölüyorum
ölüyorum be!
çığlık çığlığa trenler kıvrılıyor aklımın raylarında
savura savura kara dumanını
dilek ağacımın dalları budanıyor birer birer
acımasız, hoyrat eller tarafından
allı morlu çaputlar savruluyor etrafımda
tutamıyorum uçuşan dileklerimi
biten şarkıların ardından ben de tükeniyorum sanki
umut tacirleri uçurtmalarımın kanatlarını yoluyor
süzülemiyorum göklerde özgürce
siliyorum mavilerimi
en mavisinden ölüyorum
ölüyorum be!
kelebeklerim konacak çiçek bulamıyor
yıkılan virane bahçelerinde gönlümün
sardunyalarımı ayaz vurdu tam alınlarının ortasından
küstüler renklerine, eğdiler bakışlarını
begonvillerim pembelerini akıttı hepten
masallara küstüm, inanmıyorum artık
beklemiyorum gökten düşecek elmaları
beklemiyorum işte
siliyorum mavilerimi
en mavisinden ölüyorum
ölüyorum be!
yüreğim üşüyor ben üşüyorum
yıldızlar düşüyor denizlerime kum taneleri gibi
sessiz çığlıklarım vuruyor yumruklarını gözlerime
her gece zift karası efkarlar demliyorum
yokluğunun ocağında
iki kesme şeker yetmiyor tatlandırmaya
sen yoksun
gözlerin yok
ben ağlıyorum
nasıl diye sorma bana
bir kalem nasıl ağlıyorsa öyle
gözyaşlarım can veriyor kalemimde
düşmeden daha yere
siliyorum mavilerimi
en mavisinden ölüyorum
ölüyorum be!
zeki müren