9
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1697
Okunma
’Yangın yeridir eriyen kalbim
Kalbim benden uzakta
Direniyor
Karanlığa’
...
tekabül etti an
tecrübeyle sabit zaman
ve tüm genellemeler yanlıştı oysa
benimki de dahil tüm direnmeler
ve tümcelerin aklı biraz karışıktı
güneşe çevirdin ya gözlerini
bilenirken bakışlarım sana
akrep oldum kara bir çukurda
habis ve ifrit bir kuyruk acısıyla
dönüp dönüp zehrimi akıttım ya kendime
öldüm öldüm sonra yine öldüm işte
ama kolay ölmedin sen
doğururken seni binlerce kez içimde
ve sersem bir inat uğruna
heba ettin ya kendini
sen bana ram
sen bana kıyam
sen bana destan
oldun da be adam
bana nereden bulaştırdın
o safran sarısı gözlerini
fulya/mart2011
5.0
100% (9)
Cevap Yaz