Güler Gibi Hüzünlü

filmler izledim sana rastlarım diye
kitaplar okudum belki bir kaç satır
bir kaç kelime
dünyayı bu duygularla terketmek istedim
seni düşünürken dursun kalbim duracaksa
olsun ne olacaksa
yumuşak bir geçişim olsun ölüme
benimle olmasan da
benim aklımdasın en çok
seni en çok düşünmekti
hayatta kendime yaptığım
en büyük iyilik
ne ölüm öksüz kalacak
ne sensizlik...

sana seslenmeliyim
ama çekinmeden sesimin seni incitmesinden
gözümden sakındığın gözlerini incitmeden
sana seslenmeliyim
tek yokuşum olmalı seni incitmek...

ama illa ki diyorsan ’sus...konuşma...’
dudağımın kıyısında kalan çocuğa bak
güler gibi hüzünlü kuşları alınmış elinden
ve hava hep yağmurlu kalsın istiyor
yağmurda yaptığı için ilk itiraflarını
sana ve gerçek özgürlüğüne yüreğinin
uzaksın...hayat dilimin altındaki bakla hala
çıkarmam...tutmazsan ellerimi...

ve gene tek başına giden ben olacağım
kazanan gene sen olacaksın
hak etmiş olacaksın
sonsuza dek yaşamayı
sonsuzlaşmayı...

Kağan İşçen