Dönüşüyoruz rengârenk bir kaderin kalıntılarına
Alaca mermiler başımızda sultan
Bir saçları balıksırtı yol gideriz boyuna
Yapışır yol yordamın bileğine intihar
Kalakalırız şafağın görkemli atışıyla
Vahayı soradurur, bineksiz fetih

Atların beyni sıçrıyor, kedilerin elleri kesik
Metanın uyku vakti, ışığın gözleri naçar
Bir masalın kahramanı yap bizi sen ey buğulu sır
Menziller davetkâr

Dökülen içli karalık saçlarıma kil
Yarınlara dargınsız çıkmaktı niyetim
Bu septik dilekle tutunurken mihraba
Yağmalanmış katlarda tartaklanırdı sesim
Bir ruhsatsız ısının daimisiyim

Yalnızlaşıyorum ansızlaşıyorum
Kendi bilmeceme sırnaşıyor yancılaşıyorum
Çırpınmadan ruhuma kadar imdatsız
Hangi siyah beni bu denli ben kılar
Büyüleniyorum

Nasıl kederli bir kulpun boynuna atılıyor soluğum
Soluk soluğa
Nasıl katılıyor gözleri imansız bir dehlizin ardına
Her şey çıkmazlara sancıyor yenide
Müflis avuçlarım kanıyor
Hep ansız

Ah, ben değildim, ben eğildim, bir hiçtim
Kokuşmuş hırıltılar habire
Parantezler yalnızlığımın sana ait köşelerinde
Bir yitiklik kıblesi, bir serzenişe çivilenme
Hep böyle

Yalnızlaşıyorum ansızlaşıyorum
Kendi bilmeceme sırnaşıyor yancılaşıyorum
Çırpınmadan ruhuma kadar imdatsız
Hangi siyah beni bu denli ben kılar
Yenileniyorum

Zeynep Hicret