1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
965
Okunma
Tek hecelik ömrümün harflerini törpüleyenler vardı
ay soluğunu tutarken evinde
Sessiz soluklar nezaretinde dinlediğim yeminler vardı
yıldızlar inerken sezime
Bir şarkının nakaratı gibiydi seneler
dökülürken gece
Hepsini hapsedeceğim
durmadan vazgeçmeyi aklıma vidalayan
sessizliğe
Siyah etine gam yığdığım dünya
Kimin açığına oturacak zanlar içinde
Kimin çırağını tutacak
Kimin karanlığı izinde
Yurt edenler olacaktır hep
çağın pejmürde esintisini
Ve tamahlaşmalıdır akrep
Kurtuluşu ima eden her bir mimiğe
Kovulan yüzümden çık ey
Tutup da ezilmiş insanlığını iyi edeyim
Salt kabahat talibi vaatlerini
Kalıp da sileyim
Tarihin çehrene sindirdiği
nâdimiyet imlerini.
Zeynep Hicret
5.0
100% (1)
Cevap Yaz