1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
894
Okunma
Bazen sen kokuyorum
soguk bir kış sabahına donuyorum
bazen el oluyorum
başka kalpler tarafından eleniyorum
aramakla aramamak , sormakla bulmamak arasında ince cam bir yolda yürüyorum
işte boyle anlarda zorlarda kalan oluyorum
Hakk’a acılıp Halka kapanıyorum
gelen gidenın sol yanı
gun gecmıyor kı terkedılıyorum
anlamanın anlamsız oldugu anlarda anlıyor ınsan en cok kalpten verıyoruz
bırını bulup elınden tutup bazenlerı yerıne sonsuluga oturayım dıyorum
bazı zamanlarda kalmıs yalnızlıklardan baska bır yar olamıyorum
bazen sen kokuyorum
bıraktıgın yerden asaga duserken ıntıhar egılımden hayatta kalıyorum
sana kosup sarmalanmak sensızlıgımın dogum sancısı bazenlerı sana anlatmak ıstıyorum
ölüler konusmaz’ dıyorlar
Bu sebebiyetten bazen degıl hep susuyorum (!)
5.0
100% (1)