İzansız bir rüzgâra tutuklu
Kadransız saatimin pimini aradıkça
Kül durdum
Kalbe uyup…


Genzimde ayaz sızısı
Mecalsiz bir türkü duyularımda
Kirli puslu bir duyguyla
Acze doğrulmuş ellerimin niyazı…






Çarşaflara doladım zehrimi
Gurbet doludizgin ağlarken başucumda
Düğümledi hıçkırığım
Pür titrek
Yutkunmadan…

Ezberi bozdum
Gülsuyuna yüz sürüp
Allandı memleketim...

Doğru bu ya
Beton soğukluğunca sıcaklığı
Hürriyetin...

Sustukça
Sürgünlüğüm sürmelendi
Alnıma ...


Öğrendim
Şafağın tana gark oluşunu
Baş yastığa düşmeden...

Çapraz yollara birleşik kederlerimi
Islatır dilim
Kalem vuslata müptela dillenir
Ah dokur nefes suskunluğumu ak kâğıda
Esirgemez firari küfrü kalem aşkına...

Anladım ki; siyah bir mürekkebin beyaz çırpınışıydı öykünmelerim
Ve k/araladıkça mısra heceyi dudaklarımdan isyanla akıyordu mürekkep lekeleri…


09012009