Susuz çöllerde su aramak;
Benim kasvetle örülü dünyam
Ve ben,sadece bir kuruşa
Ömrümün tüm güzelliklerini satıyorum
Yozlaşmış kafalardan ise tiksiniyorum
Kurduğum hayaller;
Bir pazartesi sendromunun arka planı.
Kıskançlıkla geçmiş bir asrın ise
Son demlerini yaşar gibiyim

Susuz bıraktım tüm çiçekleri
Doğru;yağız atların ölümünü seyrettim
Durduramadım vahşi pençelerin çığlıklarını
Belki bir umut gelir diye tarihten,bekledim
Ölümün açtığı yaralara merhem
-o da es geçti beni- nafile!
Kurşun dökülen nazarların boş lakırdısı gibi
Kurşunlar sinemi delip geçmişti yine.

Mecnun benden öğrendi; su nasıl içilirmiş?
Yarı kırık bir testinin suyuydu oysa benimki
Yarı çamur, yarı toprak...
Ölümle bir yaşama uğrunaydı hepsi
Ama serçeler bu senaryoya dayanamadı
Kurudu sonsuzların hiç ulaşılamayan kavgası

Su; kalemden dökülen mürekkep gibi
Geziyor,tüm kıvrımlarında hayatımın
Suyu sahiplenemedi bendeniz bir türlü
Ama sırf Ağrı’nın eteklerinden
çağrılsın diye adım,
Onu da kabulleneceğim, kıyasıya
Kıyasıya kuruyacak gökyüzü
Kıyasıya solacak güzellikler
Ve bir gün,çağlayanlar hapsoldukları
Kayalardan "MERHABA" diyecek gökyüzüne
Ve adım kalacak yeşilliklerin üstünde