Yokluk;kırmızının siyaha galibiyeti
Gece;güneşin aya tercih edildiği
Sessizliğin sırdaş edinildiği
Bir suçluluk günüdür ki;sen, ağlarsın,
Bırak serzenişleri kelimelerim ağlasın!

Toprak bütün kinini derelere kusar
Mevsimin kış ise dağlarda kar,
Yaz ise kurulur sonsuza salıncaklar
Hayallerin suspus olur ve sen, ağlarsın,
Bırak serzenişleri kelimelerim ağlasın!

Çamur akan yollardan adımının
Paslı zincirlerden çığlıklarının
Zakkumlardan ise kaçışlarının
Sesi dökülür gelir;sen, ağlarsın,
Bırak serzenişleri kelimelerim ağlasın!

Ayrılıkların kopuşlardan önce geldiği
Gidenlerin ölülerle beraber bilindiği
Hıçkırıkların "anlamsız ve boş" denildiği
Dünyaların var senin ve sen, ağlarsın
Bırak serzenişleri;kelimelerim ağlasın!

Ömrümün tüm çiçeklerini verdiğim,
Kalemimi uğruna fedai eylediğim,
Kalbimin tüm merkezlerini bahşettiğim,
Sustum artık dersin ve sen, ağlarsın,
Bırak serzenişleri;kelimelerim ağlasın!