Umuda yolculuk yapardım, derinliğinin buğusunda.
çırpınıp dururken, hazanlarının kuyusunda.
Dur duraksız ırmakların, sığ kıyılarında.
Uzattım ellerimi tutunamadım.

Cenneti serebilirdim, umarsızca yollarına.
Gül bahçelerinin mis kokularını, kuşatırım etrafına.
Okyanusların sonsuzluğu kadar, sevdaları yüreyine,
mühürledim de, bir yüreyinin ucuna tutunamadım.

denizdeki tuz kadar yakıcı berraklığın.
Işıktaki aydınlığı, öfke nöbetlerinde hatırladım.
ince bir çizgi hayatımın, sınırlarına dayandım.
Ruhuma bıraktığın derin yarıkları seninle tamamladım.

soğuk kış gecelerinde, sıcak yatağıma atlar gibi,
Issız yanlızlıklardan, şamatalı kalabalıklara koşar gibi,
kötü kâbuslardan, mavilik sularına dalar gibi,
öğle uğurlu gelirdi ki, tuta bilsem ellerini.

Deliye dönüyor rüzgar, sesini çığlıklarken.
Sellere karışıyor gafletim, bir selamını alırken.
Zevklere, sefalara huzurlara karışırken,
Sensizliği hatırlamak bedenime, hücre hücre kazınırken.

Kesilir nefesim, kalmaz buazımda.
yediğim haramdır, varlığın olmayınca.
Ateşi kollarken, bir is deymesin bakışına,
Kirlenmesin saflığı, meleksi ruhunnunda.

Sevgilerin en güzeline layık olan sensin.
Allah seni benim için korusun, sevsin.
Direnişlerimin amacı, inan ki sensin.
ecelimin fermanını, yanlız sen belirlersin...

Hayal alemi