……………………………………………………………………………………………………………………………..
Kağızman

Al’ Osman çekildi kaldık Urusa
Yaktı ehl’ İslamı narın Kağızman
Kara bahtın kem talihin elinden
Kara geldi yaz baharın Kağızman

Abeşiki yolladılar dağlara
Dırıgon’u düzdü solu sağlara
Kazağı da teslim etti bağlara
Gör nasıl bağlandı zarın Kağızman

Bağların başını Urus bağ eder
Yığar büyükleri istindağ eder
Nice bin haneler kül toprağ eder
Yangın gördü nice yerin Kağızman

Bizler dinlemedik yakın uzağı
Küffar başımıza kurdu tuzağı
Kara kol bağladı bütün Kazağı
Açılmaz bir yana sırrın Kağızman

Ezel baştan Şerif Beyler yazıldı
Orda Mısto Beyin rengi bozuldu
Şenlik ona baktı yola düzüldü
Yok mu senin huluskarın Kağızman

Gör nice mahzundur bahçeler bağlar
Şimdi ölülere yerinir sağlar
Gökteki melekler ah edip ağlar
Arşa çıktı ah u zarın Kağızman

Dertli Cevlan yaptı böyle destanı
Sizler zannetmeyin dertli olanı
Ahirinde terk ederiz biz seni
Hiç yoğumuş itibarın Kağızman
…………………………………….
1-Aşık Cevlani
…………………………………………………………………….
1860-1922. Kağızman’da doğdu. Asıl adına ilişkin somut veri bulunmamaktadır. Söz konusu tarihler de bir kesinlik içermemektedir. Asıl adı ve eğitimine ilişkin bir bilgi de yoktur.
Bazı anlatılar ve elde kalan tek şirinden hareketle 18. yüzyılın son yarısı ile 19. yüzyılın ilk yarısında yaşadığı tahmin edilmektedir.
Ayrıca asıl adı Dursun Kılıç olan Sarıkamışlı bir Cevlani (1900- 1975) daha bulunmaktadır.
………………………………………………………………………………………………………………………..
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-101-)(-)(-)(

Rus ile Ermeni bir olup geldi
Yaktı yürekleri nâr’ın Kağızman
Hele sonbaharda ne güzel olur
Dillere destandır narın Kağızman

Iğdır’a giderken yol çatağında
Ata yurtlarında dost otağında
Aras’ın üstünde dağ eteğinde
Ah nede güzeldir yerin Kağızman

Yaz gelir sıcağı yakar kavurur
Zemheri soğuğu çeker çevirir
Rüzgar boran olur alır savurur
Kışın eksik olmaz karın Kağızman

Çıplak kalmış gördüm tepesi dağı
Viran olmuş gitmiş bahçesi bağı
Aras’tan balıkla dolarken ağı
Baktım da tarihin derin Kağızman

Baharda hazzına doyum olmuyor
Senin güzelliğin kimse bilmiyor
Suyunu içince derdim kalmıyor
Güzellikler senin Kâr’ın Kağızman

Güldane türküsün saz nasıl çalmaz
Elma kayısından yemeyen bilmez
Bir kere yiyen de hiç pişman olmaz
Hububattır başka varın Kağızman

Lüzumsuz on beş ay konuk olmuştur
O da Kağızman’ı çokça sevmiştir
Bu şiirinde de bolca övmüştür
Hala atamadım terin Kağızman

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz