DAİMA KIŞTAYIM
Baharlarını küçücük bir esintiye kaptırmak nedir bilirmisin?
bilirmisin kurban edilen duyguların vicdan nöbetlerini?
her gece hiç aksatmadan aynı rüyaların peşinden koşmak nedir?
Aklını yormazsın bile, kaçırmazsın sen zevk saatlerini.

Verilen her ömür haram sana, hoyrat davranışlarına.
bir mum aydınlığı kadar gereksiz parlayan gün ışığında.
Zamansız gelen ölümün içimi ülperten soğukluğuna .
Hiçbir yangın başa çıkamaz senin bahar süslü kışlarına.

Donmuş göz bebeklerin ruhunun kararmışlığını yansıtırcasına.
Gamsız bir sonu getirir umarsızca, düşünemeden aklıma.
İnsafına sığınır çoğu zaman dilenir sevdam girdaplarında.
Hep aynı yanıtı arar “neden senli her şey bukadar muamma”?

Şunu iyi öğrendi emin oldu göğsünde ne taşıdığına.
Onca sürükleniş, yürek yerine barındırdığın o yerleşmiş kayada.
Kırılmaz olan gururun değil, nazın değil, sitemin değil…
Yüksek, aşılmaz tepelerindeki, zırhlı korunaklarında.

Varsın olmasın susayan geleceyime bir damla umut.
Sen o kayanın içinde yaşama sebebimi sıkı sakla, iyi tut.
Bir gün senin kapınıda çalarsa senin kadar inat bir yolculuk.
Ellerim hazırdır gitmek için seninle, ayaklarımla beraber olsada felçli tutuk.

Hayal alemi