……………………………………………………………………………………………………………..
Dönemem
Yedi kudretindir tuttuğumuz rah
Saçını başını yolsan dönemem
Habirdir hakimdir Cenabı Allah
Yüz türlü mazeret bulsan dönemem

Ben-i adem için beni ağlatsan
Çatlar sabır taşı sen bana çatsan
Sen mah gibi insan şems gibi batsan
Gül gibi sararıp solsan dönemem

Mihnet bölük bölük gam küme küme
Zalzade dayanmaz ağır yüküme
Her iki cihanda sen can mülküme
Küffarı leşkeri salsan dönemem

Mefkurem döktüğüm hundan ileri
Kahhadır esaret bundan ileri
Haysiyetim dehr-i dundan ileri
Sen tek celsede can alsan dönemem

Bu kalmakaldadır izim nişanım
Benim şahsiyetim şerefim şanım
Der Bilal yetişir pek perişanım
Sen benden perişan olsan dönemem
……………………………….
Aşık Bilal
……………………………………………………
1860-1945 Şavşat’ın Şavket (şimdiki adı Karaköy) köyünde doğdu. Asıl adı Bilal Çelik’tir. İlk medrese eğitimini köyünde aldı.

Küçük yaşlarda şiirle ilgilenmeye başladı. 1. Dünya Savaşı (1914-1918) sırasında yörede katıldığı savaşlarda önemli görevler aldı. Şiirlerinde de bu dönemi yansıtan Bilal Çelik, ayrıca değişik konuları da işledi.

Bilal Gazi olarak da bilinen aşığın günümüze kalan şiir sayısı sınırlıdır. Özellikle savaş yıllarında yazdığı şiirlerin değişik çevrelerde kaldığı sanılmaktadır.

Aşık Bilal köyünde öldü ve orada toprağa verildi.
…………………………………………………………………………………………………………..
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-96-)(-)(-)(

Yaradan biliyor tuttum yolumu
Yalvarıp yakarsan ölsen de dönmem
Bu yüzden de göze aldım ölümü
Yüreğini bana bölsen de dönmem

Sözüm/se namusum ar’ımdır benim
Yiğitlik, kazancım, kâr’ımdır benim
Feryadım,figanım zâr’ımdır benim
Üstüme bir ordu salsan da dönmem

Manada, maddede asl/olan özdür
Farkını bilecek, bulacak gözdür
Gelmem dedim işte sözümüz sözdür
Dünya’da bir tek sen kalsan da dönmem

Artık dinleyemem yorulmuşum ben
Acı sözlerinle kırılmışım ben
Yürekten,gönülden darılmışım ben
Kapımı bin defa çalsan da dönmem

Kabul deriz kader deriz gideriz
Biz bu canı bilmem kime adarız
Döner isek el aleme ne deriz
Gözümden yaşımı silsen de dönmem

Sevdan diye nasıl paralandım ben
Ataşında yandım hârelendim ben
Gönülden ahhh nasıl yaralandım ben
Gayrı kadir kıymet bilsen de dönmem

Lüzumsuz bir gülün ah-ı zârından
Ayrı düştün böyle nevm baharından
Şu deli gönlümün boran karından
Bu derde bir çare bulsan da dönmem

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz