’piç adam mı doğurmalı kendinden’ diye bağıran
cinnetlerini her seferinde plastik güllerle susturan
götünü başını plastik sevgiyle doldurmuş
götünü başını plastik aşklarla doldurmuş
götünü başını düzenli yalnızlıklar
medeni mesafelerle düzeltmiş
bir salon eşeği ile yok hayır
yaşamak istemiyorum’ diyen bir geçmiş
yine sabah sabah
yine gönül aşağı camdan atılmak üzereyken
ufukta gördüğü bir iblise takılıp ansızın
jiletini çeker ense kökünden ve bağırır

yah !
ben bu sokakları sevmiyorum
yah !
ben bu sokakları sevmiyorum
yah !
ot ekmiyorlar
hap satmıyorlar
kavga etmiyorlar
cam kırmıyorlar
jilet kullanmıyorlar
intihar etmiyorlar
polis taşlamıyorlar
küfür etmiyorlar
nefret etmiyorlar
sevmiyorlar
gülmüyorlar
ağlamıyorlar
sürekli portakal kabukları süpürüyorlar
sürekli portakal kabukları süpürüyorlar
sürekli portakal kabukları süpürüyorlar
sürekli portakal kabukları
sürekli portakal
sürekli port
sürekli port
sürekli port port
port
püfff
fısssss

yah yah !
eller yukarı
anına el koydum
salon eşeği

bak psikopatım
bir blake okurum
bir nevi resimler yaparım duvarlara kandan
korkuturum

geçerim bir koldan
kırılır
geçerim bir gözden
morarır
ağlar köklerim saç baş
haddimi bilmez aşarım

siyahım, kızılım
son model anarşistim
dokuz tekerlekliyim
sağa sola kayarım
felaket
’ruhum beyazdır bayım’
değil şimdinden
değil geleceğinden
ölünden bile geçerim

sonra ben,hatırla
ben de blake okurum ne var
sonra benim ruhum beyazdır
ve sabah cinnet serin uçar
kediler gergin, kesilme saatleri
bir kar yağmış
merhamet donmuş
ben sigara içerim
ben blake okurum
delik deşik ve birden
bir çocuk duvara çarpar hatırla
ağzı kanar ve hiç bir şey olmamış gibi kalkar
kahraman
kan ve kahraman

cinnet saatleri
kediler gergin
çocuklar zengin
dövülme saatleri

kızıl saatleri
kızıl saatleri

unuttun mu
beni siyah sokaklara
boyadığın günleri

yah
çooo
salon eşeği

gidelim
ben bu sokakları sevmiyorum

yah !
sürekli portakal
sürekli portakal
sürekli port
sürekli fısss
sürekli pıss