İstediğin kadar bağır hep bağır
Kim duyar ki seni kim bu halinde
Omuzunda yük kainattan ağır
savurur en son bir nefes yelinde

Dalları kırdın kuruttun çiçekleri
Arıyı vurdun bıraktın böcekleri
Dumanla kapattın yanan ocakları
Alev alev yanarsın kızgın külünde

Binler içinde tek kendini gördün
Etrafını aşılmaz surla ördün
Duyduğun sesleri uzağa sürdün
Kaç kişi gelirde tutar elinde

kendi pencerende dünyaya baktın
Oluklar görmedin denize aktın
Hangi hava olsa ayağa kalktın
Hangi saz çalar ki senin telinde

Alev üfürürdü ateş nefesin
Korku rüzgarında yükselir sesin
Tanrı değil idin söyle ya nesin
Her şeyi alır götürdün selinde

Çınarda kocalır ve düşer bir gün
Mateme dönüşür şenlik ve düğün
Kapıya oturdu beklenen sürgün
dünyayı çağır kim anlar ki dilinde

Hazan vurgunu yaprak sarar kurur
Yön bellisiz rüzgar alır savurur
Kader başını taştan taşa vurur
meçhule koşar haber yok ilinde

Beklenmeyen di son en son geldi son
Soyundu ruh kalmadı üstünde don
Saraydan çukurlara dönünce yön
Hangi kemer dolanır tutar belinde

ABDULKADİR YILDIZ