havada şarap kabarcıkları var

gel diye yalvaran bi bayram;

"öyle bir havada gel ki

vazgeçmek mümkün olmasın"

diyesi geliyor insanın...



sabah ezanı ruhuma kanser gibi yayılıyor

martıların uykusunda gözüm yok, haşa;

ama olsaydı dilimde belli belirsiz naftalin tadı

ve birazcık da üstüme sinmiş tütün kolonyası,

fena olmazdı yaşamak şu geçmeyen zamanı...



gözlerimden canım akıyor

dayanmak değil mesele,

bazen ağrıma gidiyor

yarabantları kalkmış düşlerimin

söyleyin bana kimde benim sevgilerim...



üçü beş geçiyor, sonra beş üçü yakalıyor

saatin durmaya niyeti yok kısacası

hiçbir şey benim gibi olamıyor,

hiç kimse benim gibi susmuyor,

hiç bensizlik kaybolmuyor...



bi kasım gününden kalma gibi tüm ocak

daha çok sabahlar var belki böyle yaşanacak

ama bir dağ kenarı, uçurum olmuşken aklım

bağırmam susarım,

çığdan değil, kıyametten korkarak...



uykusuzluğa en hızlı ben varırım

sıratıma yetişemez hiç kimse,

geçen olursa da mayhoşluğuma yorarım

sarhoşluk bahane olmaz çünkü

her kanda yaşanıyorsa...



devrik devrik, kırık kırık kelimeler

üzerine bir cümle bile inşa edememişim

tir tir titriyor ellerim

soğumaktan, üşümekten belki

belki de çiçek açtığından ıhlamurlarım...



kalbime zaptiye yine otoban şeritleri,

müzik sesi gibi rüzgarın inlemeleri...

ve burdan çıkmak için

samanlık dolusu iğne arasında arıyorum anahtarı

kan damlıyor parmak uçlarımdan, kim saracak yaralarımı...