Güneş doğmadan
Uyanırsak,
Bil ki o gün
Mutluluğumuzun
Sonu olmayacak;
Gün doğumunda
Tutunduk el ele,
Koşar adımlarla
Koyulduk kırlara
Hasreti verdik yele
Güneşle başladık
Güne...
Bir kelebek kondu
Tam göğsüne,
Sen bana
Ne anlaşılır
Bundan dediğinde,
Uzaklaştım bir anda
Kırlarda seninle
Söyleyecek daha çok,
Şarkımız var diye!
Boynu bükük gelincik
Bir türlü çıkamıyordu,
Tırtılın kurduğu ağdan!
Ezmemek için
Dakikada bir sıçrıyordun,
Her dokunuşta
Bende uçuyordum,
Islak çimenlerde
Kösele ayakkabımla,
Yürümekte zorlanıyordum
Yeniden verdik el ele
Bakıştık göz göze
Lastik gibi çektik
Birbirimizi,
Ters istikamete
Kaydı ayaklarım
Düştüğümde yere,
Bayıldım bakışlarından,
Hatırladın mı?
Senin bir öpüşünle
Yeniden ayıldığımı!...

Yıl:08.01.2004
Saat:10.35-10.45
Kadıköy/İst.
EROL KEKEÇ