Her akşam bu saatte, geldiğimde kapına
Şu kahrolası zili, çalmaya korkuyorum.
Hep paspasın altına, koyduğun anahtarı
Kaldırıp da yerinden, almaya korkuyorum.


Bir zamanlar ben vardım, ey sevgili yanında
Yelkovan terse döndü, akrep hüzün yönünde
Her ne kadar yoksan da, pencerenin önünde
Perdelerin titrerken, kalmaya korkuyorum.


Gökyüzünden sinsice, gülerken bana zühre
Mutlu geçen günümüz, yerini koydu kahra
Düne kadar sağ idi, yazık ettik bu şehre
Kendime bir başka yol, bulmaya korkuyorum.


Tozlu masamda hâlâ, durur parmak izlerin
Nereye dönse başım, gelir solgun gözlerin
İçerime işlerken, kurşun gibi sözlerin
Sana karşı öfkeyle, dolmaya korkuyorum.


Meğer senden ne çok şey, kaldı bana geriye
Bardağımda duruyor dudak izin hediye
Yatağıma sinen o, kokun çıkmasın diye
Gözlerimi kapatıp, dalmaya korkuyorum...


ASİYE ALEV AKBOĞA