/Nerde masallarım o masum hayallerim Ben ne zaman büyüdüm anne, kirlendi ellerim Nerde sevinçlerim o bahar gülüşlerim Ben ne zaman güz oldum anne döküldü çiçeklerim/
heybetinden korkuyorum nicedir ağırlığıyla üzerime abanan hayatın ve zavallı bir tarla korkuluğu gibi kendi gölgemden ürküyorum anne
gülemiyorum en çok sevindiğimde ağlayamıyorum en çok üzüldüğümde gülüşlerimde mi saklıyorum hüzünlerimi acım kaç karat eder şimdi anne?
yıkılıyor kurduğum en sağlam köprü kara bir is bulaştırdım ihtişamlı geçmişime dostlarım kayan yıldızlar kadar aceleci ve kırılgan anılar biriktiriyor geleceğe
teselli değil senden istediğim bir bilsen kalbim çok fakir diyorum ki; uçurmak için ümitsiz yarınlara bana biraz umut satın alabilir misin
aynalarım çok yorgun pusunu sökemiyorum düşlerimle/gülüşlerimle yazmak değil de en çok, yaşamak yoruyor anne…
- söylesene; dünya, kalbin kadar büyük mü anne ? -
fulya/ocak2011
Paylaş:
5 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Analardır adam eder adamı.... Aydınlıklar önümüzde gider.... Sizi de bir ana doğurmadı mı... Analara kıymayın efendiler.....
Ne zaman dara düşsek.....canımız yansa.....sığındığımız en emin yerdir ANA kucağı. Hangi yaşta olursak olalım hep muhtacız sıcaklığına.....Ne güzel ifade etmişsin sevgili Fulya çok ama çok güzeldi dizelerin Sana ANNE sıcaklığında sevgiler yolluyorum.......
Ferman ola! Bu şiir serisi derhal çoğaltıla gazetelere tam sayfa, dergilere kapak sayfa, bilbordlara asıla! Yurt çapındaki tüm yaşlılar yurtlarına dağıtılıp çerçeveletip girişe asılaaaa! Anneler gününde, Ana Haber Bültenlerinde, tüm TV programlarında okunaaaa! ve her, yaşayan bir anne sahibi olanlar tarafından, annesine armağan olarak okunaaaaa! Yazan kaleme Kocamannnnn Teşekkürlerrr ve Tebriklerrrr olaaaa!
'' Biliyor musun Anne sen beni terk edeliberi ne çabuk büyüdüm , her yanım acı ile yoğrulurken her sabahın akşamına sensiz uyudum. Derin izler belirtisi kalem, sessizce gitmeyi çok isterdim. Ama; söz konusu Anne olunca nacizane bir nokta bırakayım dedim, Yanmaya yoksul olsun ki yürek anne şevkatinden,yoksul bir el uzanır kimsesizlerin saçını sıvazlamak için, nicedir ulvi bir ateş söner gözlerimde sen ki yarım yamalak gecelerimin buzdan örtüsü yokluğun bilesin Anne . demiş sevgili şaire
Ve sonrası...
heybetinden korkuyorum nicedir ağırlığıyla üzerime abanan hayatın ve zavallı bir tarla korkuluğu gibi kendi gölgemden ürküyorum anne
O şevkatli el üzerimizden çekilince , izbe sokaklar sanki üzerimize kapatır kapıları tüm yollar üzerimizden yürür, bütün merdivenler bizi çıkar.Kalabalığın içinde yalnızlığa kurşun sıkarız galiba onsuz tek kurşunu hayatımıza sıkarız ve ömür son nefesini verene kadar kötürüm kalırız. İçimizde yokluğu ukde olur büyür bizle.
gülemiyorum en çok sevindiğimde ağlayamıyorum en çok üzüldüğümde gülüşlerimde mi saklıyorum hüzünlerimi acım kaç karat eder şimdi anne?
Sanki kaybolmuş bir aynanın karşısında tebessümleri yüzümüze nikahlarız , istenmeyen bir evliliğe evet der gibi .''' Neyleyim sensiz gülüşlerimi anne'' Ne faydası olurki bir yanım eksik iken pembe düşlerin sensiz örtüsünü. Gülümsemelerimiz dahi çocuklukta kalmış . içimde hüzünden başka büyüttüğüm bir mutluluk yok ki. Şen şakrak hallerim boğulmuş sesini dahi unutmuşken her müzik tınısında sen çınlıyorsun sanki Anne. Sahi anne nasıl seslenirdin bana ?
yıkılıyor kurduğum en sağlam köprü kara bir is bulaştırdım ihtişamlı geçmişime dostlarım kayan yıldızlar kadar aceleci ve kırılgan anılar biriktiriyor geleceğe teselli değil senden istediğim bir bilsen kalbim çok fakir diyorum ki; uçurmak için ümitsiz yarınlara bana biraz umut satın alabilir misin anne
.... Yanlış yapar mıydım sen olsaydın, yüzüme düşermiydi gecelerin rengi, birikirmiydi sanıyorsun sen kokan özlemin derdi.Hiç kimse sen kadar teselli etmiyor anne beni ve hiç kimse örnek olmuyor bana yanlış olan nedir offf doğruyu bir türlü bulamıyorum . Hep kırık mı geçecek bu günler ...
aynalarım çok yorgun pusunu sökemiyorum düşlerimle yazmak değil de en çok yaşamak yoruyor anne…
Aynalara öğretsem bana yalancı şahitlik yapar mı Anne .. Ya Kahretsin bunlarda her baktığımda doğruyu söylüyor .. Şunlara birşey söyle ağladığımı göstermesinler , Yorulduğumu yeter artık bitsin bu kavga deyip isyan ettiğimi belli etmesinler ben kendimle konuşayım n olursun Anne ... Yılgın bir yaşamın bireyi olmaktan yoruldum , saçlarımı kim boyadı , yüzüm neden çizik, neden konuşmuyorsun , neden üşüyorum...
Sensiz bitiyorum Anne ...
Ne demeliyim ki size şaire acıttın akşam akşam ve yeterince doyurdunuz şiire ben en iyisi sessizce gideyim olur mu ? . Farzedin ki gelmedim ve oku/ma/dım.
kırılganız evet, bu hayatta hangimiz kırılgan değiliz ki zaten, kırılmaktan, dökülmekten başka bize seçenek sunmayan hayatta belki en iyi bildiğimiz şey hüzün....
kırılganız evet, bu hayatta hangimiz kırılgan değiliz ki zaten, kırılmaktan, dökülmekten başka bize seçenek sunmayan hayatta belki en iyi bildiğimiz şey hüzün....
Büyüdüm ben anne !... Şimdi; Öyle geniş ki omuzlarım, Dünyanın yükünü taşıyabiliyorum. Öyle büyük ki yüreğim, Tüm çileleri çekebiliyorum. Öyle uzun ki kollarım, Tüm boşlukları sarabiliyorum. Ve... Öyle hızlı ki adımlarım, Mutsuzluğa koşabiliyorum...
naçizane şiirimden mısralarımla katılmak istedim. tebrikler ve paylaştığınız için de teşekkürler.
yaşamak yormamalı şair doğal akışımızı tamamlayıp yaşamın ucundan tutunurken çiçeklerimzin dökülmesi o hayatın içinde yaşadığımız güzelliklerdir anne olmadan analık duygusunu tatmak olmaz ama anne olunca da annelerin üzerimizie titremesini anlayabiliriz sevgiler saygılar şair
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.