0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1414
Okunma

sana uzak bir kentte
mehtabın hüznü çöker
yorgun omuzlarıma
göğsüm sıkışır
yolumun her köşesinde
yutar çığlıklarımı beton duvarlar
sesime yankı olsun için bir ses bulamam
yalnızım
kendi kalabalığımda
umursamaz beni karanlıklar
kendimi nereye koysam
kaybolurum
kapılmışım
kurtulamam
bahtımın rüzgârında
ordan oraya
- itirazsız -
savrulurum
bilmezsin
saçının her teline bir umut bağladığımı
bilmezsin
en çok
günün hangi vakti ağladığımı