yeter ki umudum olsun geri döneceğine
gönlüme türbedâr olur da ben seni beklerim
inanırım her kışın bahara ereceğine
çatlatıp sevda tohumunu sevmeni beklerim


adem olan için havva’yı aramak ibâdet
dua için arafat’ta elin açmak ibâdet
bir İbrahim bıçağına kurban olmak ibâdet
ibadettir affını beklemek deyip beklerim

ben tur dağındaki ateşin peşindeyim bilesin
öfkenin fırtınasına söyle nasıl dirensin
ağlatan sen olsan da bak göz yaşımı silensin
elinde ipek mendil ben gelmeni beklerim

imrenmem firavunun ne rütbe ne minnetine
imrenmem ad kavminin sahte irem cennetine
imrenmem kimselerin dünyalıktan kesretine
vahdetin çevirse beni divaneye beklerim

ağlasam da sızlasam da dillerim dolaşsa hep
dolsa şu cılız bedenim gam yüküyle lebalep
sürüp beni pazara götürse en gaddar celep
sana kurban olam diye dua eder beklerim

kınayıp en hakirler yüzüme tükürdüğünde
yüreğim deli denizler gibi köpürdüğünde
kirpiklerim gözümdeki hüznü süpürdüğünde
taşmak için yağmur yüklü bulut olur beklerim

hangi sihirbaz bozabilir ki aşkın büyüsün
kurut içinde her ne varsa ki aşkın büyüsün
bilinmez ol dünyada adın aşk ile büyüsün
bu aşkı mecnun dahi kıskansın diye beklerim

bana gelmem deme ne olur gelmeyeceksen de
çatılmasın hilâl kaşın gülmeyeceksen de
yanı başımda yaşlanarak ölmeyeceksen de
makberine taş yapar da bedenimi beklerim

dudağımı zihgir yapam gözündeki oklara
söyle nasıl söz geçirem gönlümdeki yoklara
bu fakir açlığını gösterebilmez toklara
merhametine işâret bir mâide beklerim

yanar da soğumaz içim har eksilmez közünden
karanlık gecelerime yıldız yağar gözünden
tebessümün dile gelir sevinç ağar sözünden
payıma bir bûse düşse ödül sayar beklerim

saçların bir nehir olur serinletir bağrımı
kahkülün gizlerse yüzün ne dindirir ağrımı
feryâd figan yele verdim sana olan çağrımı
her seherin muştusunu bayram bilir beklerim

ışıltılı gözlerindir şu gönlümün kandili
yanakların olsun benim göz yaşımın mendili
vahaya olmaz mı aceb bu çöllerin tebdili
bir nefes-i hüdâ ile dirilmeyi beklerim

gözlerimde gözlerin yüzümde yanağın olsun
kalmayınca umudun bu aşk dayanağın olsun
göğüs kuytundaki sevr tükenmez kaynağın olsun
bir sıddık da ben olurum baş ucunda beklerim

nazınla kopar umudum ben onu bağladıkça
söze kan damlatır kalem şiirim ağladıkça
deniz sevdalısı nehir içimde çağladıkça
nice dağlar aşıp sana kavuşmayı beklerim

yüzüm sana ayna olsun gör kendini bakınca
köz düşürsün yüreğine sözüm seni yakınca
Allah neler söyletir kula cebrâil sıkınca
ümmî iken koskoca bir şair olur beklerim

tazeliğim sendendir unutursan bayatlarım
yarı yolda çatlamasın kelimeden atlarım
gel yanmasın hasretinle şiirden kanatlarım
adımı kanımla yazıp son sözünü beklerim