ARKADAŞ YALANI

Arkadaş gibi baktım gözlerine
Gözlerinde hüznü gördüm
En iyi arkadaşımı anlattım şiirlerime
Şiirlerime hüzün yansıdı senden
Herkesin bir hikayesi vardır derler ya
Bizimki çocukluk özlemiydi sevgili
İki küçük çocuğun yalan dünyasında
Zamansız girdiğimiz bu kapı aralığı
Üzerimize perde gibi indi
Gri hüzünlerin sağanağında
Hep zamansız gelişlerin vardı ya
Belki bu ilk hataydı göremediğimiz
Öylesine bir alışkanlık zinciriydi
Kırmaktan ölesiye korktuğum
Hep seni dinlemek isterdim ya
Sen duymazdın oysa anlattıklarımı
Beni uzağında bir düş sayardın
Cümlelerin bile eksikti dilimizde
Ben sana yakın olmak istedikçe
Sen sobelenmekten korkan çocuk
Oyunlarının sonunda ağlayan kız çocuğunu
Gözlerinde gördüm
Pişmanlık düğüm düğüm
Ben seni en iyi arkadaşım bildim
yine de sevgili
Sevgimi kaleme alıp da
Sana bir satır bile yazamadığımda
Yalanların yansıdı şiirlerime senden
Senin gittiğin gün
Kederini aldım gözlerinden
Mutluluğu uçurduk bizden