nasıl yaralı bir kalp bıraktın bilemezsin
oysa derler ya’zaman herşeyin ilacıdır ’diye
alışıyor insan zamanın acımasızlığına ble!!!

gün gelir fotoğraflarda ararsın geçmişi
veya dinlediğin şarkılarda duyarsın sesleri
içinde kopan fırtınanın çığlığını
yalnız sen duyarsın!
senindir duydukların çünkü,
dostların gelir oturur yanına
sen ,kalbinin ağlayışlarını duyarsın...
geçmiş dokunur sana

şehir,gece uykusuna daldığında
sen,
çocuk sevinciyle gelirdin bana
yüreğim kilitlenirdi gözlerinde
müebbet saatler başlardı
kalbimizdeki yangın yerinde

çok uzun zaman oldu sevgili
çok uzun zaman sonra yine geldin bana
araya yıllar girdi
hala içimdeki yangın yerindeyim ben
hala nefesimsin
iliklerime kadar özlediğimsin
neden geldin şimdi
yüreğim kaldırmaz artık bu gelişlerini

git şimdi....
ben alışmıştım sende bıraktıklarıma..