1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1655
Okunma

yüreğimden kaç gemi kalktı sen gideli
kaç kez dalgalandı sesim sessizliğinde
gülüşümde eksildi her anı
kimsesizleşen kimliğimde
ruhumu bıraktım gittiği yere
içimde büyük kırgınlıkla
azala azala
düştüm yine yalnızlığın yoluna
çocuk yanımla sevdim dünyayı
sevdim
sevdim
ölürcesine dediğimde
bir kırlangıç bırakırken gökyüzüne
özgürlüğüyle öldürdüm sevdamı
şimdi dört yanda afet var sevgili
bir ben kaldıramadım dünyayı....
özgül çetinkaya