/Bir zaman zürbiyeyken padişahın tasında
Kurumuş bir gül oldum kitabın ortasında
Yüzüm kırık aynada yeni baştan işlendi
Kana boyandı toprak, sular menevişlendi/



Aç yüzünü gizleme aç öyle gel peşimden
Örtülü çarşılarda gölgemi ezme anne
Uyandım bir timsahın çenesinde düşümden
Boynumdaki dişleri sakın ha sezme anne


İçimde gezegenler, kafa tutuyor ay’a
Yıldızlar küme küme, onlar atlı ben yaya
Tutundum gidiyorum güz rengi papatyaya
Yittiğim coğrafyada ne olur gezme anne


Böyle kar duydun mu hiç?Heybetli taneler sığ
Sığ taneler içimde büyüyüp oluyor çığ
Sen yeşil kal her zaman, üst üste baharlar yığ
Güneşinle beslenen serçeyi üzme anne


Kovuldum terk edildim dünya denilen ine
Ölüm tek ticaretim takılmazsa bendine
Bu ucuz efsaneden imgeler biç kendine
Rüzgârıma kapılıp içime sızma anne


Ezel ebet bir çile, kadim zulmet binası
Biter mi doğruların eğrilerle zinası
Son buldu kainatın canlıya itinası
Bulut toprağa küstü, yağmura kızma anne


Kâğıt kalem düşmanım sözcükler birer pusu
Hangi harfte gizli bil hislerimin tapusu
Usanmadan bekle dur, bu müebbet mahpusu
Ölmeden mezarımı elinle kazma anne





gri gölge 2011 ( Filiz Yüksel )

teşekkürler .....