nankör geceleri devirdi nefes, nefese duygular
ruh korkuları çarpar cam kırığı gibi
ve düşer yerlere
iki büklümdür mazi kaç kere kopar çile sayfasından
uzaklığı adımlar sevdanın kızıl izleri
giden gidişine esirdir
kalem kâğıt sokulur yüreğin kimliksiz yanına


suskun heceler şiir olur kimine göre
oysa yüreğin cellâdıdır dizeler
ilhamı cömert sanırsın
kuşlar ekmek ufalar gibi heceleri ufalar durursun
şiir olsun diye gülüm
saklandıkça mısırlardan çürüdüğünü anlamaz gül tenin

kuş avazlıdır susar mı yetim duygular
elbet bülbülü bilir herkes
karganın ötüşü hangi sevdaya sorulmaz bile
gün görmemiş aşklar dener acımsı düş mezesinden
öter dertli, dertli
bağ bekçisi beli kederdir ya

gün doğar usul ,usul
nerden başlamalı sabahın çözüp ilik düğmelerini
gece küs gitti benden demeli
sükûnet bilmez artık yürek
vuslat iki dudak arası diş ısırığı gibi
çığlıklar göğüs boşluğuna birikir
şaşırdı gönül terazisi çok geç tartıyor payımı
Onca dert benimse
İsyan perdelerini yamamaz mı ellerim
tükene dursun iğne ucunda yaşamın yırtık yüzü
ben gibi saklı sen yüreğimde varsan eğer