Ben senin bildiğin o adamlardan değilim.
Sessizce gelirim.
Bazen sırtına gülden dikenler çizerim.
hep yanlız bırakırım seni
işim bittiğinde giderim
dedim ya ben senin o bildiğin dürzülerden değilim.

yalanlarla örmem sana hazır satın aldığım şalı
kar yağdığında ellerini ısıtan benim
ama gece sabahla vuruşunca giderim.
işim bitince ciğerimin köşesi
içime dolunca
o ter tanesi
ben giderim
dedim ya
ben senin bildiğin yalloşlardan değilim.

şimdi bak etrafına yüzlere yalancı yüz gülecek sana
koynunda aslında yanlızlığınca yatacaksın
akşam girince çarşafın altına
sarılacak üstüne bir bağbozumu
AYAKLARIN ÜZÜM SUYU
trak trak duyuyormusun darbukayı
tam dokuz sekizlik bir nihavent çalıyor
olurmu hiç böyle nihavent
boşver
sen şimdilik beni idare et.

Dedim ya ben o senin bildiğin frenk lerden değilim..

peki gelseydin ne verecektim sana
konuşsaydın
hiçbirşey hiçbirşey aslında
sırtından sızan birkaç damla ter
boynunda birkaç kırmızı karanfil
yorgun bir an kısık ve sık nefesler
sonra da gidecektim
Dedim ya ben senin bildiğin kokoşlardan değilim..
gideceksemde baştan söylerim...
BEN BÖYLEYİM.