girdabın ipi
kendine çeker korkunun kısık sesini
kıs kıs güler şekilperest yalnızlık
nafile birleşse de üç silahşorun kılıcı
avunmaz yürek çarpıntısı
toprağın kokusuna meftun cesetler




meşum günleri yuvarlar pergeliyle
renksiz ve içe çökük
‘’payına düşeni yaşayan ‘’canı

–ah yaşam kalleş
filhakika
‘’sonu leş ‘’-

bir karınca alır selamını

ölüler inci dizmez




söz orucuyla mühürlü dudakları
sessiz devinir atmosferde
baykuşlar gagalar mabedini
mabedinde adımlarını sayan
mağrur bir münzevi



perde perde açılır aheste avare şuuru
ayıklanır yabani kıraç pagan düşleri
yalan söylemez ölüler
kefenlerinde kambur hakikat
çığlıkla örtülür bedenleri





bataklıkta temiz su aradıkça
ağzı karanın sultasına bulanır
neye göz yumacaksa
yürek dörtnala sarsılır





Tanrı aşkına hangimiz değiliz ‘’su alan gemi’’







gönül gençyılmaz