Sen beni bırakıp da, gittiğin günden beri
Bir türlü kurumadı, gözümün yaşı, seli.
Ansızın çıkıp gelsen, bir yerden bana geri
Karşılaşınca o an, çıldırıp olsam deli.


Dudağın tuzdan yakı, aşkın kor oldu bana
Bir berceste dilimde, o da son sözüm sana
Bu yalnızlık eşittir; bir bardak anasona
Sensiz çalmıyor artık, sazımın ince teli.


Yastığımın altında, hâtıraların gizli
Nereye dönse başım, karşımda kömür gözlü
Seni geç buldum ama, ne de kaybettim hızlı
Al benden anıları, ver ona seher yeli.


Hakiki seven gönül, paraya /pula tapmaz
İki metrelik kefen bilki hedeften sapmaz
Senin bu yaptığını yılan, çiyanlar yapmaz
Tanrı’m affetse bile, ben affetmem o kulu.


Takvimdeki yapraklar, düşerken ereğimden
Sızılar dökülürken, burnumun direğinden
Kırkın çıktı da hâlâ, çıkmadın yüreğimden
Ölüm yıldönümündür, bu gün günlerden salı...


ASİYE ALEV AKBOĞA