Zifiri karanlıktan sızan bir ışıktı gözlerin
Ömrümün her hecesinde bir aldanış
Yatağında kaybolmuş bir ırmak misali
Ve ben kayboluyordum suskun bakışlarında
Bekleyişlerim bir çığlık oluyor
Gecenin ısırgan koynunda

Kimseler dönmezdi oysa yanılgan sevdalardan
İmlası bozuk mektuplar kalırdı geriye
Kokusunu yitirmiş güller
Ve şairin kaleminden dökülen ölü mısralar
Hangi hatıralarda kalmıştı aşk sözcükleri

Işıkları sönüyordu belleğimin
Vahşi bir saldırgan oluyordu zaman
Bir günbatımı kışkırtıyordu hatıraları
Sesinin öteki yüzünde kekeme yalanlar
Bir denize ulaşmadan kuruyordu
Aşk akan nehirler

Yorgunluk puslu bir hüzün
Sağnak bir yağmur gibi
Düşüyordu ömrümüze
Yanılgan sevdalar

Oysa günlüğü tutulmuyordu ihanetin
Susuyorum çığlıklar atarak
İhanetin sarınıcı patlıyıveriyor
Ölü sevdalar dağılıyor dört bir yana

Parasız yatılı mısralar
Ve içe akan gözyaşları kalıyor
Yanılgan sevdalardan geriye