Ne yapayım koca dünyayı sensiz.
O beni ne yapsın, ellerim fersiz.
Bütün varlığım, şimdi hiç yok gibi.
Yaşadığım vakit, zamanın dibi.

Aldatmışlığı var kalbimin beni.
Umudu var bir de, gizli bir köyde
Birazcık büyük, irice sureti.
Ama göremiyorum hiç bir yerde.

Arar durur her gün bir başka elde.
Sonunda bulur büyük bir delikte.
Lakin koca bir boşluğun üstünde.
Öylece durur, içi boş bir halde.

Yine de aldanırım umut diye.
Tavlada hep dü-şeş gelen zarlara
Ve çift gelen okeye aldanırım.
Ben şanslıyım, oyunu kazanırım.

Mayısta yağan kara aldanırım.
Zevk alırım, kar topu oynamaktan.
Oysa ki, ne kar tutar sokaklarım,
Ne de en ufak bir iz olur kıştan.

Ben akıllanmam, yine aldanırım.
Bir daha, bir daha ve bir kez daha.
Dahaları iyice uzatırım.
Ne sayfam yeter, ne koca bir saha.

Tenimi yakan güneşe aldanır,
Üstümü çıkarıp atlarım göle.
Başımı çıkardığım zaman sudan,
Çiğ damlaları, saplanır etime.

Yüze gülen hayata aldanırım.
Güneş doğacak diye şu sabaha,
Dolunay olacak diye akşama,
Her seferinde, güne aldanırım.

Aldatmışlığı var kalbimin beni,
Daha kaç kez aldatır bilmiyorum.
Ama sonsuza dek severim seni.
Bak bu sefer, hiç de aldanmıyorum.



Nuh BARITCI