Şu yalnızlık
Şehre salgın vermiş
Baba uykusuzluğum

Asılın saçlarına uyandırın
Adem elması tüccarlarını
Yasak yedim yutamıyorum

Aşk dedim duydun mu?
Haram lokma

Utanılacak ne varsa asıyorum
Boğazımda
İki düğüm arası suskunluğuma

Kundağıma kurum üflemiş
Masumiyetin eşgali
Ben ondan katil düşünceler
Düşürüyorum gece yarısı

Etraf kan revan
Tutmayacaksa(n) bakma!

Suretimde çıkmaz sokak hayalin
Öyle ki kervan kervan
Seni taşıyor dört yol ağzı çaresizliğime

Beklemeyi öğrenmiş
Sokak nedimeleri gözlerim

Etek uçlarımın yırtık paçavra
Neresi varsa yapışmış
Asil bir düşkünü taşıyorlar
Yokuş aşağı

Heybemde deve yükü sensizlik
Biliyorlar susuyorlar

Sus diyor içimin en kuytu köşesi
Mührüne yüreğimi vurmuşum
Dudaklarımda üşüyen mor’un

Zor geliyor ismini basmak
Bağıra çağıra alın ortası yerlere

Sus diyorlar
Susuyorum

Şimdilerde
Hayra yorulan yasak yanlarımla
Her sen başı dinlenmekteyim

İftarıma okunacak ezan
Ne zaman yankılanır mahallede
Bilemem

Bir yokluk orucunun içindeyim

Her imsak vakti

Sana

Adına

Gülüşünle bana gelecek
Adımlarına

Niyetliyim