Karanlığın ilk damladığı geceye
Alnımı sürüyorum
Beklemenin sabrı yok
Kısa bir nefes lazım bana
Aniden ölmek için

Bir düş
Bir düş ki yakaza gibi
Ellerin gibi masalsız çıplak
Seni ölmeseydim hayatıma
Bu kadar sevmezdim

Kendime sus’larım var benim
Sana küslerim kadar
Kaybettim dünle savaşlarımı
Şu an
Sancılıyım dil ucumdan boğazıma
Bir çığlık mesafesi
Asılsam kulaklarına
Bir avaz da düşürürüm
Hayal çocuklarımı

Aşk işte altı üstü
Yer beyaz gök beyaz
Şehri terk eden kuşlar beyaz
Cennetinden kovulan ahh! gibi
Tel tel dökülen günah gibi
Bir asır gibi işte
Sen ne dersen de
Başımda gölgesi bembeyaz

Can kıyısından alnıma döşenen deniz
Hangi dalgaları geçip bana yüzecek
Parmağında zehirli yüzük taşıyan
Kadın erkek herkes
Dokunmadan yıkılan kumdan kaleler
Onlar böyle,
Bizimse
Çürümüş toprak gibi visalimiz

Al şimdi seni yüzüme vur
Dur
Topla çaresizliğimizi
Giremediğimiz kapıları çarp
Şimdi parçala böl sol yanımda
Hesabı düş benim ömrümden
Çünkü bin kere dünyaya doğdum
Bir kere aşka öldüm ben