Uykusuz bir bedenin şenliklerine atılsak şimdi ahh
Şu yaşam trenlerinin peşinden çıplak ayaklarla koşuşsak
Bütün aldanışların vedalarına kapılsak, kalabalıkları anlamasak
Dünyaya sokulan iki ışık olsak, gizli bir el olup kapısını çalsak.


Sen de yalnızsın, bedenimdeki bütün harfleri tanırcasına
Yüreğimdeki gelgitlere kıskançlık köprüleri atarsın, ağlarcasına
Bağışla sorgusuzluğumu, yüreğimdeki binlerce ize aldırmamacasına
Kaç kez arındım ben sevdadan, gül bakışlarında içten içe kanarcasına.


İki dörtlük yeter mi sevdiğim, avuçlarımdaki sızıyı yüreğine sarmaya
Issızlarda yatar, zemherilerde ağlar bir adamın çağrısını almaya
Söylentilerle kayarmış gökteki yıldızlar, düşen talihsiz bir çarpmayla
Renkler sür hadi sana yazılmış şiirlerime, vererek dudaklarını yangınlarıma.


Bir şarkının hoyrat ellerine karıştırdım imgelerimdeki deli yangınları
Kapalı bir göğün altında ellerini arıyorum, gönder göğsünün bağlarını
Gizlilerinde dolanan el olayım, sözü tükenmiş bir ahirette çekeyim suçlarımı
Aç içimin sır kapaklarını, gönlümün sesi ol, sen söyle sonsuza dek şarkılarımı.


Her ölümde, her zulümde, desem ki sana, ah gülüm boynum kıldan daha ince
Düşürürler gövdemi bir siperde, karışır sütüme bir kan ahh, gizli seherlerde
En maraz sözlerim sanadır yar, pıhtılaşmış bir yürekle yürürüm ben gecelerde
Yan yana uzanacağımı bilsem toprağa, helaldir sana bu can, veririm bir kalemde.

Selahattin Yetgin

(ŞİİRİME SES, RENK VE NEFES OLAN O YÜREĞİ BÜYÜK ÇOCUĞA, FIRAT EFE POLAT’A GÖNÜL TEŞEKKÜRLERİMLE...)