(...aramayin boşuna
sonuncusuydu batımın
ufuktan güneşimizi alan.)




sessizliğin bir adım öncesi
ve sonrası usancı-n
ağır ağır sürükler
bir akşamdan geceye
döşmeyecek adımlarda
sevgisine layik
çığlık çığlığa
bir yürek ağlar
düşer ardına
gökteki hava
denizdeki su
damardaki kan gibi
yakındır cana:
dinmez arzular
kavrayinca benliğini
güneşin sıcağı kadar
bir buzulda
erir yüreğin
karışır ruhuna.
dünya garip bir yer
herkese ve herşeye
anılar yol aldığında
neye yarar
gülüşün ıslaklığını
saklarsın
hatıralar gibi
gecenin acısında
gizlediğin gözyaşlarını.

elinden gelmez
ama gelir aklına
kader kırılmaz uçlu
bir kalemdir yazgına.

dünya garip bir yer
ve insanlar
birer oyuncaktır
ki, kader
elinde kırılırlar.
birer birer
sevip sevildiği kadar.

gökten bir ateşti
gözlerine düşen
yıldızları içmek
içim(iz)in payı
bir bakış kadar derin
daldığın sevda kadar içten.

içinde bitmeyen
bir hiçlik
ve umudun sönüşü
derin uçurumlar oyar
meçhul bir yolda
durmaksızın yolcusun
sonsuza kadar...