0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2631
Okunma
..
senin gittiğin gün
bende gittim sevgili
zaman her şeyi
ve herkesi bir gün
bir şekilde uğurluyor
şimdi öyle durgun
öyle yavaş ki hayat
taş basıyor yüreğime
kendime giden yolda
öylesine hasret
ve öylesine bitimsiz
bir gurbet var gönlümde
ağırım çekilmezim kendime
gün be gün yavaş yavaş
susuyor içimde ki ezgi
dilimde ki şiir
kalbimde ki öykü
ömrümde ki masal
bir ışık olsunlar
bu karanlık şehre
bu simsiyah gecede
benim sığınağım sözümdür
ve sesimi sana bırakıyorum
bu hüzün mevsiminde
bir zaman olduğumuz yerde
ben bir daha gelemem kendime...
5.0
100% (1)
